hier ben je nu

Tijdens de lessen van Pavèl hebben we ons bezig gehouden met artistiek lesgeven, en hoe je een les interessant kan maken, maar ook hoe je mensen kan verbinden. Voor de laatste opdracht moesten we in groepjes een fysieke intermediair maken; een manier om mensen in contact te brengen zonder begeleiding. Ik werkte samen met Nikita, Thijmen en Veerle. Als starter moest ieder van ons een doel, materiaal, doelgroep en zelfstandig naamwoord bedenken. Wij kwamen uit op respectievelijk: iets persoonlijks over jezelf delen, papier maché, 65-plussers en een lamp.

Ons idee: de Luisterlamp!
De Luisterlamp is een lamp met oren die actief naar jouw persoonlijke verhaal luistert. Deze papier-maché-retro-lamp is er voor jou om je verhaal te doen.

We zijn op zoek gegaan naar een retro-lamp in de kringloop om de doelgroep, 65+, iets herkenbaars te geven. Daarna hebben we de lamp gepapier-machéd en er oren op gemaakt die kunnen luisteren naar je verhaal. We hebben de lamp franjes gegeven en er een retro-print op geschilderd, zonder af te doen aan de mooie papier-maché. Nikita heeft toen een geluidsopname gemaakt, waarvan de bedoeling is dat die vanuit de lamp komt en gaat spelen als je dichtbij komt.

De geluidsopname begint met: ‘Hey, hoe gaat het?’ en gaat verder met onder andere:

hmmmhmm
en wat gebeurde er toen?
wow!
en hoe reageerde je daarop?
oh wauw…
maar hoe voelde jij je erover?
dus?
sorry ik versta je niet zo goed
maar?

We hebben de Luisterlamp uitgeprobeerd in de klas en op sommige momenten sloot de geluidsopname perfect aan met wat de verteller vertelde. Op andere momenten was de reactie vanuit de Luisterlamp precies verkeerd om, wat voor hilarische momenten zorgde. Uiteindelijk heeft de Luisterlamp echt geslaagd!
Als het een echt product is dan moet het in een bejaardentehuis staan, met lekkere zit stoelen in een knus, ouderwets hoekje.